Hologram Evren Kuramı Nedir?

Hologram Teorisi, genellikle “Holografik İlke” olarak da bilinir, fizikteki bir kavramdır. Teori, gerçek dünyadaki fiziksel sistemlerin sınırlı bir bölgesinde bulunan bilginin, daha geniş bir alana yayılmış bir sınır (örneğin, bir uzay-zaman sınırı) tarafından kodlandığını ve saklandığını ileri sürmektedir.

Holografik ilke, Stephen Hawking, Jacob Bekenstein ve Gerard ‘t Hooft tarafından geliştirilmiştir. Bu teori, gerçek dünyadaki fiziksel sistemlerin sınırlı bir bölgesinde bulunan bilginin, daha geniş bir alana yayılmış bir sınır (örneğin, bir uzay-zaman sınırı) tarafından kodlandığını ve saklandığını ileri sürmektedir. Özellikle, holografik ilke, bir sistemin daha geniş bir alana yayılmış bir sınırın, sistemin içindeki bilginin tümünü içerebileceğini ve sınırın, sistemin içindeki bilginin bir hologramı olabileceğini öne sürmektedir.

Holografik ilke, genellikle kara delikler ve genişletilmiş uzay-zamanın kuantum mekaniği ile ilgilidir. Çünkü kara deliklerin iç yüzeyleri, daha geniş bir alana yayılmış sınırlar olarak düşünülebilir ve genişletilmiş uzay-zamanın kuantum mekaniği, holografik ilkenin genel geçerliğini desteklemek için gerekli olan özelliklere sahiptir.

Holografik ilke, günümüzde hala araştırılmakta olan ve tam olarak anlaşılmamış bir kavramdır, ancak birçok fizikçi tarafından desteklenmektedir ve daha geniş bir alana yayılmış sınırların fizikteki rolünü açıklama potansiyeline sahiptir.

Holografik İlke ilk olarak 1993 yılında teoretik fizikçi Leonard Susskind ve teori fizikçi Gerard ‘t Hooft tarafından ortaya atıldı. Bu teori, kara deliklerin iç yüzeylerindeki bilginin daha geniş bir alana yayılmış bir sınır olarak kodlandığını ve saklandığını ileri sürdü. Susskind ve ‘t Hooft, bu teoriye “holografik princıple” veya “holografik duality” adını verdiler.

Ancak, teori ilk olarak 1997 yılında teoretik fizikçi Juan Maldacena tarafından, AdS/CFT (Anti-de Sitter/Conformal Field Theory) duality ile birleştirildi. Bu duality, bir fiziksel sistemin daha geniş bir alana yayılmış bir sınırın, sistemin içindeki bilginin tümünü içerebileceği ve sınırın, sistemin içindeki bilginin bir hologramı olabileceği ilkesini destekler. Bu teoriye “holografik ilke” veya “holografik evren kuramı” denir. Bu teori, günümüzde hala araştırılmakta olan ve tam olarak anlaşılmamış bir kavramdır.

Holografik ilke, gerçek dünyadaki fiziksel sistemlerin sınırlı bir bölgesinde bulunan bilginin, daha geniş bir alana yayılmış bir sınır tarafından kodlandığı ve saklandığını ileri sürmektedir. Bu teori, özellikle iki boyutlu fizikte önemlidir çünkü, iki boyutlu sistemlerde genellikle sınırlı sayıda bilgiye sahip olunur. Bu nedenle, iki boyutlu evrende holografik ilke, sınırlı bir alana yayılmış bir sınırın, evrenin içindeki bilginin tümünü içerebileceği ve sınırın, evrenin içindeki bilginin bir hologramı olabileceği ilkesini desteklemektedir.

Ayrıca, iki boyutlu evrende holografik ilke, kara deliklerin iç yüzeylerindeki bilginin daha geniş bir alana yayılmış bir sınır olarak kodlandığı ve saklandığı ilkesine dayanmaktadır. Bu, çünkü iki boyutlu evrende kara deliklerin iç yüzeyleri özel bir özellik taşır. Bu özellik, kara deliklerin iç yüzeylerinin, daha geniş bir alana yayılmış bir sınır olarak düşünülebilir olmasıdır.

Sınırlı bilginin, daha geniş bir alana yayılmış bir sınır tarafından kodlandığı ve saklandığı ilkesini desteklemektedir. Bu ilke, iki boyutlu evrende kara deliklerin iç yüzeylerindeki bilginin daha geniş bir alana yayılmış bir sınır olarak kodlandığı ve saklandığı ilkesine dayanmaktadır.